Er zijn veel factoren die de wondgenezing beïnvloeden of vertragen. Tijdens het behandelproces moeten deze ongunstige factoren op elk moment worden opgespoord en weggenomen. Dit vereist dat therapeuten de anatomie en fysiologie van de huid, het wondgenezingsmechanisme, het type wond en de behandelmethoden volledig begrijpen. Dit artikel vat de lokale en systemische factoren samen die de wondgenezing belemmeren.
Lokale factoren die de genezing beïnvloeden: ontwerp, infectie of microbiële belasting, maceratie, weefselnecrose, druk, schade, oedeem, enz.
-Stidimer: Wondgenezing in een vochtige omgeving verloopt snel, patiënten hebben minder pijn; cellen dehydrateren en sterven af in een droge omgeving, er vormen zich vaak harde korsten en de wondgenezing verloopt traag. Door een geschikte luchtvochtigheid te handhaven met natte lagen, wordt het opklimmen van epitheelcellen gemakkelijker en neemt de epithelisatiesnelheid toe.
- Festomie: purulente afscheidingen of exsudaat, pijn, erytheem en koorts wijzen op een infectie. In dit geval is een bacteriekweek nodig om de ziekteverwekker te bepalen en de keuze van antibiotica te bepalen. Wanneer de gehele huidlaag van de doorligwond of het bot niet genezen is, moet men rekening houden met beenmergontsteking. Afwijkende symptomen of positieve trainingsresultaten dienen tijdig aan de supervisor te worden gemeld en zo snel mogelijk passende anti-infectiemaatregelen te worden genomen.
-Afrectie: Tweemaal incontinent zijn zal de integriteit van de huid aantasten. Onjuiste wondbehandeling kan er ook voor zorgen dat de omliggende huid inzakt. Goede huidverzorging is een belangrijk onderdeel van huid- en wondverzorging.
-Terwijl: Wonden op de wondbodem en het necrotische weefsel belemmeren de genezing. Beslag en korstvorming zijn twee veelvoorkomende vormen van necrotisch weefsel. Het aas is zacht, plakkerig en geel; de huid is droog, dik, heeft een leerachtige textuur en is meestal zwart. Het necrotische weefsel moet volledig worden verwijderd door middel van debridement voordat het kan genezen.
-Stochrome: Continue druk belemmert de bloedcirculatie, de bloedtoevoer naar de haarvaten van het wondbed verslechtert en wonden die niet met voeding en zuurstof ondersteund worden, kunnen niet genezen.
- Behandeling en oedeem: Herhaalde verwondingen of plaatselijk oedeem blokkeren de bloedtoevoer, waardoor de wondgenezing wordt vertraagd of gestagneerd.
Systemische factoren die de wondgenezing beïnvloeden: De meeste lijken niet direct verband te houden met wonden, waaronder viscositeit, lichaamsvorm, chronische ziekten, immunosuppressiva, voedingstoestand, radiotherapie, hart- en vaatziekten, etc.
- Pestaltisch: Oudere patiënten hebben vaak last van veel bijkomende ziekten en de wondgenezing verloopt trager dan bij jonge patiënten. Ouderen hebben vaker last van ondervoeding, onvoldoende inname, endocriene aandoeningen, een droge huid, een kwetsbare en lage immuniteit, en aandoeningen aan het cardiovasculaire systeem en de luchtwegen komen vaker voor. Deze verhogen het risico op huidletsel en een vertraagde wondgenezing.
-Din-type: Lichaamsvorm heeft ook invloed op de wondgenezing. Wonden van obese patiënten zullen bijvoorbeeld slecht genezen door een slechte bloedtoevoer naar het vetweefsel. Bovendien hebben sommige obese patiënten een eiwittekort en een vertraagde genezing. Ook extreem magere patiënten zullen de genezing beïnvloeden door een gebrek aan zuurstof- en voedingsreserves.
-Chronische ziekten: Chronische ziekten kunnen de wondgenezing beïnvloeden. Veelvoorkomende chronische ziekten zijn onder andere coronaire hartziekten, perifere vaatziekten, kanker, diabetes, enz. Bij chronische ziekten van wondpatiënten zijn strikte behandelplannen nodig om de symptomen volledig te verbeteren, zoals het reguleren van de bloedsuikerspiegel om een gunstige omgeving voor wondgenezing te creëren.
-Caporose en radiotherapie: Het immuunsysteem vertraagt de wondgenezing door ziekten, medicijnen of leeftijd. Radiotherapie vernietigt de integriteit van de huidstructuur of veroorzaakt zweren. Dit kan direct na de radiotherapie optreden, maar ook pas na enige tijd nadat de behandeling is afgerond.
- De laboratoriumtest: Bij het beoordelen van de wondgenezing van patiënten zijn voedingswaarden niet de enige laboratoriumparameters waarmee rekening moet worden gehouden. Hemoglobinewaarden kunnen het zuurstoftransportvermogen van het bloed beoordelen; ze kunnen ook de lever-, nier- en schildklierfunctie van de patiënt beoordelen, wat ons helpt bij het voorspellen van het wondgenezingsvermogen.
- De voedingstoestand: Het is vaak onmogelijk om de voedingstoestand van de patiënt nauwkeurig te beoordelen aan de hand van het uiterlijk of de wondsituatie van de patiënt. Daarom is een speciale voedingsevaluatie noodzakelijk. Albumine- en prealbuminewaarden, het aantal lymfocyten en de rotor kunnen worden gebruikt als marker voor ondervoeding. Deze waarden moeten regelmatig worden getest om te voorkomen dat wonden de genezing vertragen door eiwittekort.
-Opmerking: Ulcera aan de onderste ledematen worden vaak veroorzaakt door onvoldoende bloedtoevoer, zoals arteriële ulcera, diabetische voetulcera, veneuze ulcera, enz. Deze patiënten hebben vaak hart- en vaatziekten over het hele lichaam. Een effectieve behandeling hangt af van het type en de oorzaak van de ulcus.
Er zijn veel andere factoren die de wondgenezing beïnvloeden. Je kunt hier niet zomaar iets noemen, zoals roken, drinken, slechte leefgewoonten, ongeschikte schoenen, enz. Wonden zijn vaak slechts een uitwendige manifestatie van vele problemen, en de behandeling ervan ook. Het is belangrijk om een algemeen beeld te hebben: niet alleen aandacht besteden aan één "gat", maar ook om patiënten uitgebreid te onderzoeken.
(Opmerking: Dit artikel is een herdruk. Het doel van dit artikel is om relevante kennis en informatie uitgebreider over te brengen. Het bedrijf aanvaardt geen verantwoordelijkheid voor de nauwkeurigheid, authenticiteit en rechtmatigheid van de inhoud. Dank voor uw begrip.)
Geplaatst op: 11 mei 2023